Pan Edmund całe życie pomagał innym. Wrażliwy na cudzą krzywdę, zwłaszcza krzywdę dzieci, angażował się w akcje charytatywne na ich rzecz. W latach 90’tych nagrodzony statuetką „Wołczyńskiego Isandra” w kategorii „Działalność społeczna i charytatywna”. Żeby zebrać środki na rehabilitację jednego ze swoich podopiecznych zaczął organizować bale charytatywne. Chociaż sam nie miał wiele zawsze wspierał innych, bardziej potrzebujących. Dziś Pan Edmund w wyniku choroby stracił nogę i sam stał się osobą potrzebującą. Mamy nadzieję, że tak często powtarzane słowa, że dobro powraca, tym razem okażą się prawdą i znajdą się ludzie, którzy zechcą wesprzeć Pana Edmunda w zakupie protezy.
